Адраа саад ихтэй, ертөнц гэдэг бэрх ч Амьдрал чиний өмнө толгой гудайх хэнсэн билээ
Friday, December 28, 2007
Цас орлоо
Цас ороосой гэж мөн ч удаан хүлээсэн сэн. Том том ширхэгтэй цас зөөлөн будраад л, даанч саяхан орсон цас тийм гоё орсонгүй. Би өвлийн улиралд дургүй л дээ тэгэхдээ зөөлөн цас будран, дулаахан, том ширхэгтэй цас ороход дуртай. Дулаахан цас бударсан үдэш хайрттайгаа алхах гоё шүү. Хүн бүр л тэгж алхах дуртай гэж бодож байна. Олон жилийн өмнө хайртай байсан залуу минь яг л миний дуртай том ширхэгтэй цас орсон дулаахан үдэш алхаж явж байгаад байрны голд их томоо зүрх зураад дунд нь миний нэрийг бичиж байсан юм. Өглөө босоод цонхоор хартал цас ороод харагдахгүй болсон байсан сан. Сүүлийн үед нэг л сонин өөрийгөө ч ойлгохгүй байна. Өөрөө өөрөөсөө зугтаад хаа хүрэх гэж байгаа юм бол. Цас л орчихвол сайхан болчих юм шиг санагдаад байсан, тэгсэнгүй яагаад юм бол. Цас цагаан бас хөнгөн болохоор л би тэгж бодсон байх даа.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment