Амсаад байхад дундардаггүй аягатай сүү шиг чи
Аргадаад байхад тогтдоггүй буруу зүгийн салхи чи
Уйтгарын бэл рүү зөндөө их мацлаа
Уруудаж над руу бас зовлон шидэж зугтлаа
Даарахдаа даллаж дулаацдаг хүсэл байдаг
Даанч бүтэхгүйд нь цөмөрч унадаг сэтгэл байдаг
Инээдэнд чинь эргэж шунадаг хайр байдаг
Ийм их ачааг чинь хаана очиж буулгах вэ
Урд минь жимгүй атал ухрах газаргүй
Учралын болзооноос дандаа хов хоосон буцах уу
Одод хүртэл эзэнтэй бүгд л минийх гэх юм
Он цагийн дараалалд чинь би хаана байдаг юм бэ
Мартаж болох бас мартахгүй
Манан зангирсан нутагт минь очихгүй
Зүрхэн дээр минь сүүдрээ ч орхихгүй
Зүс андуухан танил минь аль зүгийн салхи вэ
Цэцгийн гоё дээр би харцаа тогтоохоо больчихсон
Чимээгүйхэн дотроо хайраа булаад үлдсэн
Сүүлчийн ганц навчны тоосыг нь илбэж арчсан
Сүүлд нь тэгээд би олон тасдаад хаячихсан
No comments:
Post a Comment