Энэ шүлгийн нэлээн эрт хуулж авч байсан юм байна. Даанч зохиогчийг нь бичиж аваагүй бна. Хуучин цуглуулгаасаа уншиж байгаад таалагдлаа.
Зүрх зүүн талд байдаг юм байна
Зүүрмэглэх шөнийн сэрүүн навчис надад хэллээ
Зүрх зүүн талд байдаг юм байна
Зөөлөн дэрэн дээр чимээгүй бөмбөрөх нулимс минь
хэллээ
Зүрх хүнд байдаг юм байна
Зөрүүд хатуу хорвоогийн хориод нас минь хэллээ
Зүрх надад байсан юм байна
Зүсэр бороон дундуур олдсон зөрөг зам хэллээ
Зүрх бас өвдөж шаналдаг юм байна
Зөөлөн эрдүү дууг чинь сонсоод эдгэрдэг юм байна
Зүрх надад байсан юм байна
Зөвхөн чи л надад байхгүй байсан юм байна

Зөвхөн чинийх байя

Анх хоёул учран харц тулгаран ичингүйрэхэд нь
Алагхан зүрхний чинь гүний дурлалын соёо нь би байя
Хайрын болзоонд яаран яаран ирэхэд нь
Халуун үнсэлт тэврэлтээр угтах амраг чинь би байя
Санан санан үгүйлэх сэтгэлийг нь эзэмдсэн
Сайхан бүсгүй чиний хайр чинь би байя
Нууж догдолж хайрласаар хуримын бөгж зүүхэд нь
Насан үүрд ханилах хань чинь би байя
Хосоор амьдрах энэ орчлонд ханьсан амьдрах
Хос баганын чинь нэг нь би байя
Үрийн зулай үнэрлээд бүүвэйн дуу аялахад чинь
Үнэгчлэн нойрсох хүүгийн эцэг нь би байя
Өглөө бүр аагтай цайныхаа дээжийг барихад чинь
Өргөө гэрийн нь хойморт эзэн нь би байя
Өнгөт энэ хорвоогоос өөр би юу ч хүсэхгүй ээ
Өнөөдрөөс эхлээд би зөвхөн чинийх л байя

Үндсэрхэг бай бүсгүй минь

Харамлана харамлана чамайг л ганцхан харамлана
Ханиа л гэж ганцхан өмчилсөн гэргийгээ
Бурханаас хүртэл харамлана
Үндсэрхэг бай бүсгүй минь
Өөрийг чинь өмчилсөн эр нөхөртөө үндэсрэхэг ханд
Үнэндээ бүсгүй хүнд эр нөхөр чинь эх орон
Үйлийн чинь аясаар хатуурч зөөлөрч
Үнсэлтийн чинь цэнгээр гандаж мандана
Хазгай гишгэхэд чинь тэнгэр шиг хилгэнэж
Хайлган айланд чинь дуу шиг уярна
Харамлана харамлана чамайг л ганцхан харамлана
Ханиа л гэж ганцхан өмчилсөн гэргийгээ
Бурханаас хүртэл харамлана
Өнгө нь бараан хорвоод тавилангаа холбосон
Өөрийг чинь овоглох эх орондоо үнэн ч бай
Өдрийн цагаанд урьдаан барьж
Шөнийн бараанаас өмнүүр чинь халхлах
Өөрийнхөөн эх оронд үндсэрхэг бай бүсгүй минь ээ
Ц.Бямбажаргал "Чимээгүй оршино" яруу найргийн номноос

Сайн уу андууд минь

Сайн уу андууд минь энэ өдрийн мэнд. Блог ертөнцдөө бичилгүй их уджээ. Бичих юмсан гэж өдөр бүр л боддог байлаа. Өдөр бүр л бусад блог андуудынхаа блогоор зочлон уншиж байлаа. Сүүлийн бичлэг хийсэнээс хойш нэг сар гаран амраад ажилдаа орсон. Ажилдаа ороод 4 сар болж байгаа ч бичлэг хийх цаг зав өөртөө гаргаж амжихгүй л байлаа. Бас нэг шалтгаан байсан юмаа багийн минь хамгаас дотно найз минь энэ зун гэнэт биднийгээ орхин бурханы оронд одсон юм. Түүнийхээ тухай дурсамжийн бичлэг эхлүүлээд дуусгаж чаддаггүй. Миний эвлүүлэн бичсэн сэтгэлд минь хүрэхгүй дутуу дулимаг нэг л санасанаар минь болохгүй юм. Тэр бичлэгээ блогтоо тавиад дараа нь бичлэгээ үргэлжлүүлнэ гэж бодсоор ийм удаан бичсэнгүй. Одоо тэр дурсамжийн бичлэгээ дуусгаагүй сэтгэлдээ хүргэж чадахгүй л байна. Нэгэн яруу найрагч ингэж хэлсэн байсан юм. Би ээжийнхээ тухай шүлэг бичээгүй. Яагаад гэвэл тэр хүний бүх сэтгэлийг илэрхийлж гаргаж чадахгүй дутуу юм бичсэнээс бичихгүй байсан нь дээр гэж. Үнэн үг юмаа.
Одоо цаашид бичлэгээ идэвхтэй бичин үргэлжүүлнээ.