Tuesday, November 27, 2007

Үнсүүлэх юмсан даа их удаж

Үнсүүлэлгүй юутай удав
Үнэндээ уруул минь өнчирч байна
Үлгэр домгийн юм шиг юутай хуучин өдрүүд вэ
Үргэлжийн гэгээн сэтгэл минь ганцаардлыг тэвчсэнгүй
Үргэлжийн гунигыг хэн надад илгээв
Үнэт эдлэл мэт түүнд дурлах нь юув
Үзэмжийн төдий орчлонг гайхуулж
Үзэмжийн төдий явья гэтэл
Үүрийн гэгээ үдшийн бүрий мэт алдуурсан
Үзтэл залуу насыг яах юм бэ
Үнэн ч бус гэж хэлбэл ч хэлэг
Үнсүүлэлгүй юутай удав

Халуун зүрхэндээ жаргалтай
Харамсах үгүй амьдрах юмсан
Хайр сэтгэлдээ үнэнч чамайгаа олоод
Халуун бүр халуунаар дурлах юмсан
Цаг хугацааны эрхээр учрах хайртыгаа
Цагаахан сэтгэл минь яг одоо хүсэж байна
Үдшийн бодолдоо хөтлөгдөн
Үүрдийн дурлал чамдаа тэмүүлж байна...

1 comment:

Bayana said...

Хэр их удсан юм бол доо гэж