Дахин ирэх хавартай хамт хүлээсээр...

Ойрын үед хайрын тухай шүлэг оруулмаар санагдаад байх юм. Хүмүүс бас хайрын тухай шүлэг яагаад оруулахгүй байгаа юм гээд л байна. Шүлэг уншаад гэгэлзэн хайрын тухай бодон суух нэг л таатай. Хөнгөн гуниглан хаяа хөгжилтэй явдлын тухай бодон ганцаараа мушийн инээдэг. Гудамжаар хөмсгөө зангидан бодолд дарагдан яваа хүмүүст үргэлж бүгдийг өөдрөгөөр бодож бай бас инээмсэглэн алхаж бай тэгвэл аз жаргалтай байх болно гэж хэлмээр санагддаг. Хайрлан дурла бас дахин дурла......

Дахин ирэх хавартай хамт хүлээсээр...

Хаврын бороог чамтай хамт би хүлээдэг
Хүлээсэн сэтгэлд бүлээн нулимс бороо мэт урсахад
Хайрын дурсамжинд дарагдсан сэтгэл
Хаврын борооноор сэргэдэг болохоор хүлээдэг...

Цэцэгс дэлгэрч дэлхийг бүхэлд нь хучихгүй болохоор
Цааш холдох чамайгаа мартаж үл чадна, сэтгэл үл ханадаг
Сүрлэг сайхан цэцэгс наран талдаа сүртэй харагдах ч
Сүүдэр бараадсан хайрын цэцэгс чамаар дутан бөхөлздөг

Зүрхний залбирлыг дамжуулах мэт хаврын цэцэгс 

Зүйдэлгүй тэнгэр рүү миний хайрын төлөө тэмүүлэн ургадаг
Урсах ус эргэж урсахгүйгээр дурсамж авч оддог ч
Буцах шувууд харин чамайг үгүйлэх сэтгэлийг хавартай тээн ирдэг...