Thursday, June 12, 2008

Анд найз нартаа

Гадаа ямар муухай байнаа. Өчигдөр их дулаахан байсан би өчигдөр өмсөж байсан нимгэн хувцастайгаа байна. Яаж гэртээ харина даа. Нээрэн энэ удаа найз нартайгаа уулзсан тухайгаа бичих гэсэн юм. Нөгөө амар тайван жаргаж байна гэсэн хүн чинь сүүлийн хэд хоног тийм бус байлаа. Гадаад руу сургалтанд явсан найз минь 4 сар сураад 1 дэхь өдөр ирээд. Тэгээд найзуудаа цуглуулж бид уулзаад уулзалт сайхан байсан шүү. Найз нартайгаа уулзалгүй удсан их санасан байсан.

Нөгөө нь, нэгэн хайрынхаа эзэнтэй мэссэнжердээд (нэгэн гэж бичихээр намайг олон хайртай юм байна гэж битгий бодоорой). Дурсамжаа ярилцаад тэгээд Хайрын түүх гэсэн бичлэг хийж байгаа. Бичих ур чадвар муутай хүн чинь өөрийнхөө санааг гаргаж чадахгүй засаад л бодоод л байна. Удахгүй блогтоо тавинаа.

Найзуудтайгаа уулзсан өдөр үнэн кайфтай байлаа. Эхлээд сайхан хоол идээд дараа нь уушийн газар очиж beer уугаад тэгээд дараа нь яасан гэж бодож байна дискодсон. Намайг хүмүүс бүжиглэсэн гэвэл итгэхгүй байхдаа. Манай найзууд гоё бүжиглэдэг болохоор би тэднээс ичээд хөдөлж өгдөггүй байсан юм. Тэгсэн тэр өдөр сэтгэл хөдлөөд бас их чөлөөтэй байсан болохоор нэг тийм юм боллоо. Уул нь найз нартайгаа уулзвал намуухан газар орж суудаг юм насаа дагаад ч тэр юм уу. Харин одоо дисконд оръё гэвэл татгалзахгүй байж магад шүү (тэр өдрийн тэнгэр мэднэ дээ).

Анд найз нартаа
Алаг дэлхийд намайг ганцаардал бүү үзэг гэж
Ашгүй бурхан гар таталгүй хайрласан
Амины хэдэн нөхөдтэй билээ би
Цэцэг шиг залуу насандаа бид инээлдэж уулзлуу
Цэнгэл найрын дунд гар сунгаж танилцлуу
Цэцэн шүлгээр тургиж сум шиг нисэж эсвэл
Цээжинд хүнд оргиод уйлж суухдаа би та нарыгаа дуудлуу
Яасныг санамаар байна хэдхэн найзаа яримаар байна
Яруу найрагчын зүрх нөхөрлөл хайрын данс юм
Алтан үсэгээр бичиж, титэм хийж өмсмөөр
Анд нөхөд минь миний цорын ганцхан гангараа юм
Будант Богдын орой ертөнцийн гунигт цэг дээр
Буугаад нисэх шувууны жигүүрт би атаархдаггүй
Буруудаж зөвдөж, дутаж, сагаж явлаач
Бусад нь яах вэ? Анд нөхдөөр би дутаагүй
Намрын усан бороо яндан дагаад урсхад
Найзынхаа дэргэд дулаацах гэж би гэрээсээ гардаг
Нанчид бүлээн цай хаанаас ч олддог орчлон дээр
Найзынхаа гараас хор уугаад сэхэх гэж би яардаг аа
Дайнтай цагын тэнгэр мэт бараан нь голдуу амьдралд
Дайзтай сум шиг эгнэж явлаа ч нөхөд минь цувж одсоор байна
Шархадсан зүрхийг минь ертөнцийн ямарч рашаанаар анагаахгүй
Шарлынх нь цэцгийг үнэрлэж нэг тайтгардаг аа
Шүлгэндээ тавих эцсийн цэг миний нөхдийн нулимс юм
Шүтээндээ бурхантай цуг залах нь миний нөхдийн хөрөг юм
Шүүх эцсийн цааз миний нөхдийн үнэн гашуун үг юм
Шүүдэртэй талд намайг тавих нь миний нөхдийн л мутар юм аа
Ц.Хулан





No comments: